Blauwe plekken en tranen

door Martine Siemelink

Sinds de terugkeer uit Londen tot een week later (gisteren) ging het erg beroerd. Hele simpele dingen (zoals aankleden, lunch voor mezelf maken, opstaan van de bank etc) lukte erg moeilijk of niet. Ik zag ook minstens 1x per dag de vloer van héél dichtbij. Ik had mijn jongste dochter (Elaine, 9 jaar) gevraagd of ze naast mij wilde slapen (als Marco in zijn huis sliep). Ze stráálde en zei meteen dat ze blij was dat dat mocht. En dat ze mij dan ook kon helpen als ik in/uit bed moest of viel. Helaas was dit een aantal keren nodig, ze hielp me dan met een handje of een duw. Ook overdag doet ze veel als ze thuis is. Het is altijd haar eigen initiatief en ze vind het echt leuk, anders ga je niet zingend en dansend stofzuigen, koken, dweilen. Tsja, het is wel een rol-verwisseling maar het kan helaas niet anders. Mijn oudste dochter (12 jaar) doet dingen met tegenzin en moppert als ik wat vraag. Dan ben ik stom. Puberdepuber. Ik ben blij dat ze het gepuber gewoon doormaakt en mij niet spaart. Ik denk op zo’n moment: ach, die hormonen van haar…

De afgelopen week had ik ook pijnlijk opgezwollen handen en voeten. Dit kwam door het vasthouden van vocht (steroïden bij infuus) en natuurlijk door het weinige bewegen. Vandaag gaat het beter en ben ik meteen weer begonnen met, zittend op een stoel, fietsen (met elektrische ondersteuning): een stoelfiets (zie foto hieronder). Als mijn kids thuis zijn vraag ik hun of ik mijn regenjas mee zal nemen. Ik heb tot mijn behandeling ook bijna dagelijks (20-30 minuten) gefietst. Ook doe ik iedere dag allerlei rek- en strekoefeningen. Alleen lukte dat afgelopen week niet.

Mijn bloeduitslagen (biochemie en immunologie) zijn best goed. Alle waarden liggen rond de ondergrens maar ze zijn al hoger dan een maandje geleden. Mijn lymfocyten (immuuncellen  die vechten tegen ontstekingen) zijn net boven de ondergrens in Nederland maar zijn te laag volgens Engelse lab-marges (bleek bij de bloedanalyse in Londen). Per land zijn er dus andere lab-marges van bloedwaarden. Ook is duidelijk dat mijn lever en nieren het zwaar hebben gehad. Ze functioneren nu maar net voldoende.

Eigenlijk gaat het herstel tot nu toe relatief goed. Geen zieke of verkouden kinderen, ook ik heb tot nu toe geen griep, koorts, infectie gehad etc. En dat terwijl ik sinds eind januari al niet meer de preventieve antibiotica-pillen slik (die ik nog maanden zou moeten slikken). Anderen uit mijn groep hebben, naast deze voorspelde fysieke en emotionele achtbaan, er complicaties bij. Iemand moest 24 uur aan een antibiotica-infuus omdat ze sepsis had (een bacteriële infectie in je bloed door (bij haar) een verwaarloosde urineweginfectie), een ander heeft ontstoken tandvlees en daardoor loszittende tanden, griep, zweetaanvallen etc.

Wat ik erg lief vind is dat afwisselend vrienden, vriendinnen, Elaine of Marco koken. Ik hoop binnenkort de energie en kracht te hebben om zelf weer te kunnen koken (zittend, als vóór de behandeling).

Bedankt weer voor al jullie lieve woorden, betrokkenheid en het lezen van mijn blog !

image

Terug
Er zijn 5 reacties
Beantwoorden Ursula 11 maart 2017, 06:23

Dag lief Collegaatje,
met veel bewondering en respect lees ik je blogs. wat een positiviteit straal jij uit.
en wat een stralend kort koppie heb je ! staat je echt heel goed meid.

blijf de kracht vinden om door te vechten.
ik denk aan je!
lieve groet, Ursula

Beantwoorden Corry van Nek 10 maart 2017, 20:21

In navolging op wat Josien schrijft wil ik je graag het volgende zeggen; in het Diakonessenhuis tijdens de zondagsdienst voor patiënten, is er ook aan jou en je kinderen gedacht.

lieve groet
Corry van Nek
vrijwilliger bij de geestelijke verzorging Diakonessenhuis Utrecht.

Beantwoorden Suzie 10 maart 2017, 07:44

Wat superlief van Elaine!! Heel veel sterkte, ik wens je veel kracht en liefs toe ♡

Beantwoorden Paul Bakker 9 maart 2017, 15:55

Heel veel bewondering voor je, Martine. En met de hulp rondom je gaat het allemaal lukken!!

Beantwoorden Josien van Gemeren 7 maart 2017, 11:36

Er is een nederlands lied we zullen doorgaan. Dit geldt ook voor jou. Wanhoop niet. Met gods hulp zul je sterker worden.

Josien van Gemeren

Je e-mailadres zal nooit op de website worden getoond.