Met medisch pensioen…

door Martine Siemelink

Beste volgers,

Twee jaar geleden heb ik mij voor een kwart van mijn contract-uren ziek gemeld. Mijn ouderschapsverlof hield op voor dat aantal uren en dat ik weer het volledige aantal contract-uren zou werken (32 uur) was echt niet mogelijk. Na 2 jaar stopt de loondoorbetalingsverplichting (voor alle contract-uren) van iedere werkgever en dan gaat het UWV beslissen of jij en je werkgever aan alle verplichtingen hebben voldaan om jou weer te laten werken in die afgelopen twee jaar. Als je op het moment van beoordeling 1- minder dan 35% kunt verdienen van wat je verdiende, 2- er is aan alle verplichtingen voor reïntegratie voldaan én 3- je hebt geen of een geringe kans op herstel, dan wordt je volledig afgekeurd. Je hebt dan ook geen sollicitatieplicht of herkeuringen. Dus tsja, ik ben met medisch pensioen nu (zoals het in het Amerikaans zo mooi heet: medically retired).

Vanaf vandaag krijg ik een WIA-uitkering en ben ik dus officieel uit dienst gegaan. Ik heb natuurlijk al maanden aan dit idee kunnen wennen (en sinds nov ’16 lukte het me ook niet eens meer om te werken) maar het blijft toch een apart gevoel. Ik ga alle collega’s en mijn werk missen. Maar: het geeft mij en de kinderen ook weer rust. Ik ben een leukere moeder voor hen, ik heb meer tijd en geduld voor ze. En er komt wellicht weer iets op mijn pad wat maakt dat ik nuttig bezig kan zijn. Ik verveel me thuis op de bank niet. Echt alles kost mij mij meer tijd, moeite en energie (soms dus een power-nap) dus een dag gaat nog steeds best snel ?.

Hoe gaat het nu ?

Op sommige momenten voel ik me nu beter en sterker dan vóór de behandeling, ook al is dit voor anderen nauwelijks merkbaar. Soms ben ik ineens weer een tijd (uur ? dagdeel ? dag ?) te zwak om te bewegen. Het varieert dus nog steeds hoe het me gaat, maar de betere momenten lijken in de afgelopen weken wat langer te gaan duren ! Vorige week waren er 3 aansluitende dagen dat ik wat ‘kracht’ voelde, mijn benen niet slap en zwaar voelde en ik een dag niet hoefde te huilen (van frustratie, ergernis, onmacht,…). Gebeurde dit jaar nog niet eerder !

Dus… uit deze spaarzame goede momenten haal ik weer hoop en kracht. Ik ben ‘voorzichtig positief’ dat de behandeling tot (voorlopige) stilstand heeft geleid… jullie hebben dit mede mogelijk gemaakt en  steunen mij nu nog steeds… #heel erg dankbaar

Terug
Er zijn 6 reacties
Beantwoorden Jan de Kruijf 3 november 2017, 14:43

Beste Martine,

…sprak vorige week Gea, die bij jou onlangs geweest was om ea. namens Brocacef/collega’s te overhandigen. Ze vertelde hoe je momenteel bent en je ook wel inzag dat je (helaas) niet meer in ons bedrijf kunt werken.

Ik vernam dat je de persoonlijke reacties (op papier overhandigd) erg waardeerde. Dat was dan ook het minste wat ik kon doen. Liever had ik persoonlijk (bij afscheids gelegenheid) je gedag gezegd, maar begrijp dat dat niet kon.

Ik wens je het allerbeste, hoop dat je toch nog beter hersteld (allerliefst volledig) en dat de stamcellen doen, waar ze voor ‘ingezet’ zijn!!

Liefs en dikke knuffel, Jan (ICT)

Beantwoorden ineke wielhouwer 19 oktober 2017, 22:11

Lieve Martine,
je hebt al heel lang niet iets van me gehoord, maar ik ben je wel blijven volgen. Nu ben je gestopt met werken. Ook al wist je dat het er aan zat te komen, dan toch is het een indrukwekkend moment in je leven. Ik vind je een ontzettend mooi mens en heb veel respect en waardering voor je. Wat blijf je positief doorzetten, dwars door alle tegenslagen heen. Ik wens je van harte toe dat je kunt genieten van de mooie momenten, van je dochters en van alle mensen die je lief zijn.
Ik heb fijne herinneringen aan je. Je hebt me een fijn coachingstraject gegeven. Ik hoop dat je die kwaliteiten kunt gebruiken in je contacten met anderen.
Regelmatig denk ik terug aan de gesprekken die we hebben gehad.
Voor nu wil ik je van harte veel goeds toewensen, kracht en geduld, doorzettingsvermogen en ook vreugde bij de goede momenten.
een lieve groet, Ineke

Beantwoorden Nathalie 8 oktober 2017, 13:20

Wat fijn Martine!
Hopelijk gaat de komende tijd steeds meer betere dagen geven!

XX Nathalie

Beantwoorden Peter Reijman 4 oktober 2017, 07:39

Hallo Martine,
Onze schoonzoon Marvin heeft net zijn vierde Rituximab infuus achter de rug en ook bij hem lijkt de ms gestopt maar de beperkingen lijken niet te verdwijnen. Ook hij zit in het proces van een WIA. Het is even schakelen maar we zijn zeer tevreden over de behandeling in Mexico en superblij dat de ms gestopt lijkt. Dat geeft voor de toekomst toch een veel positiever beeld. Het ga je goed.
groet,

Beantwoorden Linda 2 oktober 2017, 21:03

Lieve Martine,
Om van iets negatiefs iets positiefs te maken…je ziet er verdomd goed uit voor iemand met pensioen ?
Ik blijf het fijn vinden om zo af en toe je update te mogen lezen en ben superblij dat je qua vitaliteit ook weer wat positiefs mag ervaren. Ik hoop dat de lijn hoe langzaam dan ook de weg naar boven mag vinden. Ik verwacht zeker dat er wanneer je er echt klaar voor bent er weer wat op je pad zal komen, maar ik zou zeggen voor nu geniet van je kids en de aandacht voor elkaar. Heel veel lieft en tot gauw weer hoors.
Linda

Beantwoorden Dagmar Heijne 2 oktober 2017, 19:57

verder heel veel sterkte, Martine

Je e-mailadres zal nooit op de website worden getoond.