Klaar met de nabehandelingen !

door Martine Siemelink

Lieve mensen,

I’m done ! De 5 infusen in de privé-kliniek in Londen zitten er op ! Er was nog even een onverwachte tegenslag:

Ik zou het laatste infuus medio oktober hebben maar toen we in het vliegtuig klaar zaten om op te stijgen werd gezegd dat we een uurtje moesten wachten of de te dikke mist in Londen City Airport zou optrekken. Nee dus. De vlucht werd geannuleerd, iedereen moest weer uit het toestel. De vlucht werd verzet naar 14u (ipv 9.30u) maar dat was te laat voor het ziekenhuis en voorons. Dus om 12.00u waren Marco en ik weer thuis. De kosten van de vliegtickets kregen we gelukkig terug en de last-minute annulering bij het ziekenhuis kostte ook niks (pfoei). En de appeltaart die ik had gekocht om te vieren dat het de laatste keer was hebben we met z’n allen uiteraard gewoon opgegeten !

Omdat ik contact heb via app/Facebook met andere Nederlanders die ook de behandeling in Mexico (na mij) hebben gedaan heb ik gevraagd wanneer zij gingen zodat we elkaar eens konden zien. We gingen weer op 1 november. Zo maken we er nog wat leuks van! We hebben elkaar heel even in het ziekenhuis gesproken en op het vliegveld, wachtend op de terugvlucht (allemaal een andere vlucht). Gezellig !

Het gaat nog steeds op en neer. Ik zit en lig de hele dag en doe dagelijks romp- en beenoefeningen (als ik fit genoeg ben). Ik heb 2x per week fysiotherapie en bij elke sessie kan ik (zittend) met zwaardere gewichten aan mijn enkel mijn been omhoog doen (bovenbeenspieren). Maar vorige week was het (ongemerkt) te zwaar merkte ik achteraf thuis. Mijn bovenbenen klopten, brandden en jeukten 6 dagen lang. Ik kon nauwelijks bewegen, ben een paar keer gevallen bij een transfer, kon niet zelf op en van de toiletstoel komen etc. Drama. Veel verdriet. Ik ga nu minder zware oefeningen doen op fysio en we gaan de ene sessie mijn beenspieren trainen en de andere mijn rompspieren. En tsja, geduld geduld hebben, nog steeds. Er zijn veel mensen die pas 1-1,5 jaar na deze behandeling verbeteringen merkten. Ik heb nog steeds goede hoop op minstens stilstand van de MS.

In 2018 ga ik eens op bezoek bij mijn neuroloog (laatste keer was in oktober ‘16). Ik wil er lopend (met 1 of 2 krukken) binnenkomen, eerder ga ik niet. Hoop dat hij goede rompspieren heeft (en dus niet van zijn stoel valt van verbazing) ?

Terug
Er zijn 6 reacties
Beantwoorden Marian 4 december 2017, 10:01

Hoi Martine, goed om te horen en te zien dat alles nu achter de rug is. En nu werken aan lijf en leden! Ik hoop zó voor je dat je inderdaad je arts lopend kunt bezoeken, wat een wending zou dat zijn. Ik bewonder je doorzettingsvermogen zeer! Hou vol! Hartelijke groet, Marian

Beantwoorden Nathalie 6 november 2017, 18:21

Pfff pfff zijn er geen infusen met geduld ?
Dan sta ik vooraan om ze te nemen ?
En jij gaat in 2018 je neuroloog verbazen topper!
Zet hem op ,ookal valt het vaak niet mee!

Xxx Nathalie

Beantwoorden Nathalie 6 november 2017, 18:20

Pfff pfff zijn er geen infusen met geduld ?
Dan sta ik vooraan om ze te nemen ?
En jij gaat in 2018 je neuroloog verbazen topper!
Zet hem op ,ookal valt het vaak niet mee!
Liefs Nathalie

Beantwoorden Linda 4 november 2017, 10:34

Fijn dat dat ook weer achter de rug is. Dat moet vast ook weer rust geven. Vooruitgang gun ik je zo en zou geweldig zijn, maar ben al superblij als je stilstand hebt kunnen bereiken, want dat betekend dat je samen langer van elkaar kan genieten en je je kids ziet opgroeien tot mooie volwassen mensjes.. Heel veel succes ?

Beantwoorden Bianca 3 november 2017, 19:25

Laat hem inderdaad maar goed schrikken. Dat is een teken dat het net jou weer beter gaat. Bel je binnenkort om eens met je af te spreken. Tot gauw?

Beantwoorden Suzie 3 november 2017, 19:15

♡ Veel sterkte kanjer!

Wil je ook reageren?

Je e-mailadres zal nooit op de website worden getoond.