Klaar met de nabehandelingen !

Ik zou het laatste infuus medio oktober hebben maar toen we in het vliegtuig klaar zaten om op te stijgen werd gezegd dat we een uurtje moesten wachten of de te dikke mist in Londen City Airport zou optrekken. Nee dus. De vlucht werd geannuleerd, iedereen moest weer uit het toestel. De vlucht werd verzet naar 14u (ipv 9.30u) maar dat was te laat voor het ziekenhuis en voorons. Dus om 12.00u waren Marco en ik weer thuis. De kosten van de vliegtickets kregen we gelukkig terug en de last-minute annulering bij het ziekenhuis kostte ook niks (pfoei). En de appeltaart die ik had gekocht om te vieren dat het de laatste keer was hebben we met z’n allen uiteraard gewoon opgegeten !

Omdat ik contact heb via app/Facebook met andere Nederlanders die ook de behandeling in Mexico (na mij) hebben gedaan heb ik gevraagd wanneer zij gingen zodat we elkaar eens konden zien. We gingen weer op 1 november. Zo maken we er nog wat leuks van! We hebben elkaar heel even in het ziekenhuis gesproken en op het vliegveld, wachtend op de terugvlucht (allemaal een andere vlucht). Gezellig !

Het gaat nog steeds op en neer. Ik zit en lig de hele dag en doe dagelijks romp- en beenoefeningen (als ik fit genoeg ben). Ik heb 2x per week fysiotherapie en bij elke sessie kan ik (zittend) met zwaardere gewichten aan mijn enkel mijn been omhoog doen (bovenbeenspieren). Maar vorige week was het (ongemerkt) te zwaar merkte ik achteraf thuis. Mijn bovenbenen klopten, brandden en jeukten 6 dagen lang. Ik kon nauwelijks bewegen, ben een paar keer gevallen bij een transfer, kon niet zelf op en van de toiletstoel komen etc. Drama. Veel verdriet. Ik ga nu minder zware oefeningen doen op fysio en we gaan de ene sessie mijn beenspieren trainen en de andere mijn rompspieren. En tsja, geduld geduld hebben, nog steeds. Er zijn veel mensen die pas 1-1,5 jaar na deze behandeling verbeteringen merkten. Ik heb nog steeds goede hoop op minstens stilstand van de MS.

In 2018 ga ik eens op bezoek bij mijn neuroloog (laatste keer was in oktober ‘16). Ik wil er lopend (met 1 of 2 krukken) binnenkomen, eerder ga ik niet. Hoop dat hij goede rompspieren heeft (en dus niet van zijn stoel valt van verbazing) ?